Je kiest resoluut, moedig en gaat recht op je doel af. Je mist ook wel eens maar ach, waar gehakt wordt vallen spaanders. Toch, soms kijk je achterom en denk je: ‘waar is iedereen?’. Kunnen ze je niet bijbenen of heb jij ze niet meegenomen? Een generaal zonder troepen is akelig eenzaam en jammer als je je succes met niemand kunt delen. Die koffer vol verantwoordelijkheid weegt best zwaar, balans tussen werk en privé raakt zoek en je voelt je kwetsbaarder dan je toegeeft. Waarom doe je dit ook al weer?

Zie jij jezelf in deze spiegel?